معتادان گمنام منطقه یک ایران 

یک سفر روحانی

یک سفر روحانی

یک سفر روحانی

دمتـون گـرم بــرای زحمـات و خدماتـی کـه انجام میدیـن. بــا ماجراهـای یوهـپ تــو ایــن شـماره اخیــر هــم ذات پنـداری کــردم. دقیقــا سـه هفتـه پیــش مـن هــم تــو ایــن شــرایط بــودم. مــادرم رو تخـت بیمارستان بــود. سـه هفتـه پیــش آسـمونی شـد. چیزهایـی کــه تــو انجمـن یــاد گرفتــه بــودم، دوسـتان بهبــودی، راهنمـا و جلسه و… باعـث شـد کـه تحمـل ایـن درد بــرام آســون بشــه.

بــا یکــی از خدمتگــزاران مجلــه کــه اتفاقــا همشـهریمه و از قضـا راهنمـای راهنمامـه صحبت میکردیــم. گفــت بایــد سپاســگزار خــدا باشــیم کـه امـروز پاکیـم و بـه خاطـر بیمـاری و مصـرف مــواد مخــدر باعــث مــرگ و دق اطرافیــان و اعضــای خانــواده نمیشــیم. درســت میگفــت. مـادرم یـک عـادت داشـت. شـب هـای اول مـاه کــه هــلال مــاه را میدیــد صدایــم میکــرد و بــه صــورت مــن نــگاه میکــرد ایــن عادتــی بــود کــه از بچگــی مــن داشــت. نگاهــم میکــرد و صلــوات میفرســتاد. آخریــن بــار کــه مــاه را دیــد شــنیدم کــه خــدا را شــکر میکــرد کــه مــن ســالمم. از خــدا سپاســگزارم بــه خاطــر پاکــی امــروزم.

بـالای صفحـه مجلـه نوشـته بـود کـه مـا گرایش داریــم تــا دربــاره چیزهــای کوچــک غمگیــن یــا هیجــان زده شــویم امــا در روبــرو شــدن بــا مصیبـت و فاجعـه خیلـی بهتـر از دیگـران رفتـار میکنیــم.

ایـن ذکـر حـال و روز ایـن روزهـای منـه. کـه از یـک فقـدان میتونـم سـربلند بیـرون بیـام. همـه میگفتـن مـا بهـت افتخـار میکنیـم. اصـول منـو هــم غافلگیــر کــرده بــود کــه چقــدر خــوب بــا ایـن چالـش و غـم بـزرگ بتونـم کنـار بیـام.

امــروز بــه دوســتم میگفتــم کــه مــا وقتــی تــو فراینــد بهبــودی قــرار داریــم تــوی یــک ســفر روحانـی هسـتیم. یعنـی جـز اون آرامـش خاطـر و رضایــت قلبــی کــه بــه دســت آورده ایــم، از اینکـه فرصـت زندگـی را بـه دیگـران هـم میدیم و باعـث میشـیم کـه جهـان جـای بهتـری بـرای زندگــی باشــه بایــد بــه خودمــان ببالیــم. خدایا متشکرم.
پیمان ق از گرمسار

درباره نویسنده

مطالب مرتبط

5 نظر

  1. ‍پینگ بک: فقط میخواستم پاک بشم - وعده - یک وعده هزاران پاداش معتادان گمنام-شماره نهم-خردادماه 1398

  2. نشریات وعده

    درجستجوی خداوند بودن, هرآنطور که او را درک کنیم, یک تجربۀ شخصی است اما باید این را بدانیم که ما در این رابطه تنها نبوده و دیگران نیز درجستجوی خداوند مورد درکشان هستند. بخشی ازاین مسئله خیلی خصوصی بوده و درعین حال به نوعی شگفت انگیز نیز می باشد. بعضی وقت ها باید با نیروی برتر خود درتنهایی قدم بزنیم. با مطالعۀ سنت ها, یاد می گیریم اتحادمان همیشه باید دراولویت قرارگیرد و هرچیزی که در بهبودی شخصی مان تأثیر بگذارد, نمی تواند یک موضوع بیرونی باشد. همچنین یادمی گیریم اصول روحانی با یکدیگر تناقض ندارند اما ممکن است برای انطباق دادن آنها با یکدیگر به تفکر و دعا کردن نیاز باشد. زمانی که ما با روحانیت زندگی می کنیم, آگاهی و حس همدردی, ما را در بهبودی و همچنین مشارکت مان راهنمایی می کنند.

    پاسخ
  3. مسئول نشریات وعده

    ما به این دلیل مشارکت میکنیم:
    رشد، یعنی تغییر کردن.
    حفظ سلامتی روحانی،یعنی بهبودی مداوم و جاری

    انزوا ، رشد روحانی ما را به خطر می اندازد.

    پاسخ
  4. مسئول نشریات وعده

    “چشم انداز خدماتی NA
    تمام تلاش معتادان گمنام، برخاسته از هدف اصلی گروه‌های ماست. بر این زمینه مشترک، ما متعهدانه پای می‌فشاریم.”

    چشم انداز ما آینده‌ای است که در آن:

    * هر معتادی در جهان، چه زن چه مرد، این امکان را دارد تا پیام ما را در قالب زبان و فرهنگ خود تجربه کند، و زندگی تازه‌ای را پیش گیرد.

    * تک تک اعضا، با شوقی برخاسته از موهبت بهبودی، در کارهای خدماتی طعم رشد و شکوفایی معنوی را می‌چشند.

    * به منظور کمک به گروهها در انتقال پیام بهبودی ما، هیات‌های خدماتی NA در سراسر جهان، شانه به شانه یکدیگر با روحیه اتحاد و همیاری تلاش می‌کنند.

    * معتادان گمنام در مقام برنامه‌ای معتبر برای بهبودی، به رسمیت و احترام جهانی دست یافته است.
    صداقت، اعتماد و نیت خیر زیربنای کوشش‌های خدماتی ماست، که خود به تمامی متکی است بر راهنمایی نیرویی برتر و مهربان.

    📚”جزوه مبانی برنامه‌ریزی”

    پاسخ
  5. مسئول نشریات وعده

    🚷رویارویی با مرگ
                                      

    📆 ۲۹ مرداد

    ✅«اغلب در دوران بهبودی مجبور به رویارویی با نوعی بحران هستیم، نظیر مرگ یک عزیز…»

    📘کتاب پایه

    📚📔📚📔📚📔📚

    📜هر زندگی آغاز و پایانی دارد. اما وقتی زندگی فردی که او را خیلی زیاد دوست داریم، به پایان میرسد، پذیرفتن غیبت پایانی و ناگهانی او بسیار دشوار است. اندوه ما ممکن است آنقدر شدید باشد که بترسیم کاملاً ما را از پای درآورد، اما این طور نخواهد شد. غم و غصه ما ممکن است بیش از هر چیز دیگری که میتوانیم به خاطر بیاوریم، به ما لطمه بزند، اما این غصه به پایان میرسد.  

    📜نباید از احساساتی که در اثر مرگ یک عزیز برانگیخته میشود، فرار کنیم. مرگ و اندوه بخشهایی از زندگی بر اساس “زندگی آن طور که هست” است. از طریق آزاد گذاشتن خود برای تجربه این احساسات، در بهبودی و ویژگیهای ذاتی انسانی سهم بسیار بیشتری داریم.   

    📜گاهی اوقات واقعیت مرگ یک فرد دیگر موجب فناپذیری خود ما میشود که بسیار چشمگیرتر است. اولویتهای خود را دوباره ارزیابی میکنیم، قدر عزیزانی را که هنوز با ما هستند، بیشتر میدانیم. زندگی ما و زندگی ما در کنار آنها برای همیشه ادامه نخواهد داشت. میخواهیم از مهمترین چیزها تا زمانی که دوام دارند، بیشترین استفاده را ببریم.

    📜شاید متوجه شویم مرگ فردی که او را دوست داریم، به تقویت رابطه آگاهانه ما با نیروی برتر کمک کند. اگر به یاد داشته باشیم که همواره میتوانیم در زمان گرفتاری به آن منبع قدرت رجوع کنیم، قادر خواهیم بود صرف نظر از اتفاقاتی که در اطراف ما جریان دارد، تمرکز خود را بر این منبع حفظ کنیم.

    🙏🌹🙏🌹🙏🌹🙏

    🎁فقط برای امروز:

    📜از دست دادن فردی که دوست دارم را میپذیرم و جهت دستیابی به قدرت لازم برای پذیرفتن احساسات خود به نیروی برتر رجوع میکنم. به افرادی که امروز در زندگی من هستند، بیشترین عشق خود را ابراز میکنم.

    پاسخ

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *