همایش در زندان ؟

از طرف کمیته زندان‌ها و بیمارستان‌ها (H & I) همدان برای سخنرانی در زندان مرکزی این شهر و با عنوان همایش دعوت شدم.
همایش در زندان؟ کمی عجیب به نظر می‌رسید. البته در طول ۲۱ سالی که افتخار عضویت در انجمن معتادان گمنام را دارم از طرف کمیته زندان‌ها و بیمارستان‌ها به زندان‌های زیادی رفته و در جلسات آنها شرکت کرده‌ام؛ ولی این مورد برایم کاملاً تازگی داشت.

زندان مرکزی همدان، زندان الوند

همدان پایتخت گردشگری ایران و یکی از کهن‌ترین شهرهای جهان در دامنه ی رشته کوه الوند است .این برنامه و برگزاری همایش در زندان برای روز چهارشنبه ۷/۶/۱۳۹۷ در نظر گرفته شده بود. در ساعت مقرر به درب زندان رسیدیم و با هماهنگی‌های مفصل قبلی به اتفاق حدود چهل نفر از اعضای کمیته زندان‌ها و بیمارستان‌ها H&I این ناحیه وارد زندان شدیم.
خدای من باور کردنی نبود، حدود هزار و پانصد نفر زندانی در حال بهبودی در سالن صدویازده زندان مستقر شده و بی‌صبرانه منتظر همدردان خود برای اجرای برنامه بودند. همچنین رئیس زندان، معاون و مسؤولین حراست نیز حضور داشتند. برنامه‌های گوناگون و متنوعی پیش بینی شده بود، خواندنی‌های انجمن توسط خودشان قرائت شد، اجرای برنامه و انجام هر دو سخنرانی بر عهده ی اعضای انجمن معتادان گمنام از تهران گذاشته شده بود.

اعتماد ، همدردی ، امید و یگانگی

مجری از سخنران اول دعوت کرد که جهت به مشارکت گذاشتن تجربه خویش به روی سن برود. او از دوران سیاه اعتیاد فعال، دربدری‌ها و چک و لگد اعتیاد گفت. از درد و رنج زندان گفت. و در پایان از دردی که مثل امروز آنها، خودش سال‌ها پیش کشیده بود گفت. از امروز خود گفت و جوی از اعتماد، همدردی، امید و یگانگی بر فضای این سالن بزرگ حاکم شد. مجری با تسلط کامل در بین هر سخنرانی، مطالبی را متناسب با جوّ موجود، با حاضران که کاملاً مشتاقانه در پی کسب تجربه و یافتن راهکارهای بهبودی بودند در میان گذاشت.

۱۵۰۰ نفر زندانی در حال بهبودی

سپس از من دعوت شد که تجربه خود را با حاضران در میان بگذارم. از همان اول سخنرانی، متوجه شدم که حال عادی ندارم. صدایم می‌لرزید و بغض گلویم را می‌فشرد. قادر به صحبت نبودم. بالاخره مجری متوجه شد و برایم یک لیوان آب آورد، به سختی صحبت می‌کردم. مطالب گوناگونی را عنوان کردم ولی بر روی ماهیت بیماری اعتیاد، تفاوت پاکی و بهبودی و نقش بی‌بدیل و اثرگذار نیروی برتر و خداوند مهربان تکیه بیشتری کردم.
نکته قابل توجه، نظم و ترتیب این ۱۵۰۰ نفر زندانی در حال بهبودی بود. هیچ گونه همهمه و نجوای در گوشی شنیده نمی‌شد. یک لحظه آرزو کردم که ای کاش من هم می‌توانستم در جلسات NA این گونه منظم و مرتب و سراپا گوش باشم. گویی انسان در زندان بیشتر قدر مواهب الهی را می‌داند و بیشتر سپاسگزار و قدردان نعمات خداوند مهربان است.

NA  منبعی در خدمت اجتماع

همچنین رئیس زندان هم در سخنرانی آن روز خود، از NA به عنوان منبعی در خدمت اجتماع یاد کرد. او با برنامه انجمن معتادان گمنام آشنا بود و با اصطلاحات خودمونی!!! صحبت می‌کرد.
از تأثیر مثبت NA در زندان همدان، که زمانی جزو خطرناک‌ترین زندان‌ها بوده به خوبی یاد کرد و با سابقه‌ای که در ریاست زندان‌ها داشت نمی‌توانست تعجب خود را از تأثیرات مثبت این برنامه بر روی همدردان ما پنهان کند.
او گفت: هر ماه با خانواده‌های زندانیان ملاقات حضوری دارد و از حیرت خانواده‌های زندانیان از تغییر رفتار عزیزان زندانی‌شان صحبت کرد. رئیس زندان الوند اظهار داشت که آمار زندان ۴۹۰۰ نفر است که بیش از ۱۳۰۰ نفر آنها عضو NA هستند، جلسه دارند، نشریات دارند، راهنما و رهجو دارند و خدمت می‌کنند.

خیلی عجیب است که بعضی‌ها به خاطر ارتکاب جرم‌های گوناگون وارد زندان شده و در زندان به مواد مخدر معتاد می‌شوند و دیگری به جرم اعتیاد دستگیر شده و در زندان با انجمن معتادان گمنام آشنا شده و پاک می‌شود. این یک برنامه زمینی نیست. در این زندان به خاطر حاکم بودن جو بهبودی، جرم و جنایت و درگیری و دعوا و زد و خورد به شدت کاهش یافته و یک امنیت معنادار در سلول‌ها و راهروهای زندان برقرار است.

این همایش همه ساله برگزار می‌شود

روزانه در هر ده بند زندان جلسات برگزار می‌شود. یعنی روزی ده جلسه!! کمیته زندان‌ها و بیمارستان‌ها H&I هفته‌ای ۶ بار در این زندان رفت و آمد دارد و این همایش همه ساله برگزار شده و در کنار آن هر سال ده جلسه باز نیز برپا می‌گردد. برای به روز شدن اعضاء هر ماه چهار کارگاه آموزشی نیز در این زندان برگزار می‌شود. هر گروه دارای نماینده و علی البدل است. در زندان کمیته پیام رسانی دارند که پیام بهبودی را به سایر زندانیانی که از بیماری اعتیاد رنج می‌برند، منتقل می‌کنند. گروه‌های در حال بهبودی در این زندان ایستگاه نشریات داشته و پیوسته در حال کار کردن قدم، سنت و یادگیری مفاهیم هستند.

عجیب آن که از طریق کمک‌های داوطلبانه خودشان، به خوداتکایی رسیده اند. این در دنیا نمونه است و یک بار دیگر به ما یادآور می‌شود که وقتی اصول روحانی و حضور خداوند مهربان را در بهبودی به کار می‌گیریم هر غیر ممکنی، ممکن است. تشکیلات جلسات NA در این زندان از ۱۳ سال پیش با یک عضو NA و از یک اطاقک شروع شده است. ما شاهد پاک‌ترین و روحانی‌ترین صحنه‌های ممکن بودیم. من از شدت شوق می‌لرزیدم. در این جشن بزرگ، دو تن از اعضای زندانی در حال بهبودی، تولد دوازده سالگی و هشت سالگی خود را جشن گرفتند. به یاد تیتر یکی از کتاب‌های NA افتادم… معجزات به وقوع می‌پیوندند.
با تشکر و احترام

جواد . م