چه کسی برایم تصمیم میگیرد

وقتی وارد انجمن شدم فکر می کردم اگر بتوانم مواد مصرف نکنم تمام کارهایم درست می شود و سپاسگزارم که Na پاک بودن را به من یاد داد و احساس می کنم ناسپاسی باشد اگر از تغییرات بزرگی که انجمن در زندگی من ایجاد کرد مشارکت نکنم و در مورد آنها چیزی ننویسم.یادم نرفته تهیه مواد و مصرف آن چگونه تمام فکر و انتخاب و تصمیمات مرا تحت اجبار خود در آورده بود. وسوسه هایم مرا کنترل می کرد و من رفتارهایی انجام می دادم که کورکورانه بود و گاهی هم از خودمحوری ام لذت می بردم و گاهی هم پس از انجامش شرمنده می شدم و از خودم بدم می آمد .
اعتیاد داشت مثل خوره درون مرا نابود می کرد و این آوار بر سر اطرافیانم هم فرو می ریخت. هنوز بعداز ۱۴ سال پاکی نگاه کردن به گذشته مرا از درد می لرزاند و یاد آور عجز هایم می شود و اینگونه بود که با درد و تنهایی به جلسات Na پناه آوردم. واقعیت این بود که بعد از پاک شدن من هنوز دچار ترس از تصمیم گیری بودم و دوست داشتم دیگران برایم تصمیم بگیرند مثلا راهنمایم به جای من فکر کند برایم تصمیم بگیرد و عواقب کارهایم را به گردن او بیاندازم.
گاهی اوقات عجولانه و بی هیچ مشورتی شروع به انجام کاری می کردم و دچار بحران می شدم. گاهی مشورت می کردم ولی بازهم کار خودم را می کردم. گاهی حتی زمان مشورت صداقت لازم را نداشتم تا بتوانم به خواسته خودم برسم.
زمان گذشت و تجربه های گذشته و اتفاقهای در طول پاکی و کارکرد قدمها مرا بیدار کرد که فرآیند سالمی را در نوع تصمیم گیری هایم درنظر بگیرم.
متوجه شدم زندگی مرا تصمیم هایم سمت و سو می دهد یاد گرفتم قبل از تصمیم تواناییها و ضعف هایم را بررسی کنم و راجع به آنها با راهنمایم صحبت کنم پیشنهادهای راهنمایم به من اعتماد به نفس لازم برای رفتار سالم را می داد و خودم را مسنول نتایج آن می دانم و مراقبت کردن از تصمیم و عملکردم بر عهده خودم می باشد و مطمئن هستم خداوند نیز مرا یاری می کند. گاهی اوقات وقتی در مسیر اقدام و عمل هستیم دیگران ما را مورد تایید و قضاوتها قرار می دهند و ما را متزلزل و بی تفاوت می کنند، به خاطر همین دوباره با مشورت با اعضا با تجربه می‌توان امید لازم را برای تداوم و ثبات لازم پیدا کرد.

معتاد گمنام از ورامین