پیرمردی که آرزو داشت در جلسه از دنیا برود

پیرمردی که آرزو داشت در جلسه از دنیا برود

مصطفی در خانواده ای سنتی به دنیا آمد پدرش مصرف کننده مواد بود. ۲ برادر او نیز بعدها مصرف کننده مواد شدند. تا زمانیکه که ازدواج نکرده بود هر از گاهی مواد مصرف میکرد و زیاد درگیر و دار مصرف نبود و فقط بصورت تفننی بود. وقتی که ازدواج کرد و فرزندش بــه دنیا آمد مصرف کننده دائم شد و در طول مدت مصرف، موادهای مختلفی را تجربه کرد.

دوتا از برادرانش که مصرف کننده بودند، بخاطر مصرف از دنیا رفتند . پدرش را هم خیلی جوان از دست داد، او معتاد بود ولی پاک از دنیا رفت. بارها در جلسات و در زمان پاکی وقتی در مورد گذشته صحبت می کرد می گفت: خســته شــده بودم و دیگــه از زندگــی لذت نمی بــردم و مدام تحقیــر و توهیــن برایم پیش می آمد و از جامعه ، خانواده و فامیل طرد شده بودم. تصمیم گرفتم قطع مصرف کنم.

یکی از برادرانم که آشــنایی با انجمن داشت و پاک شده بود، پیام معتادان گمنام را به من داد. واقعیت این بود که وقتی دیدم او پاک شده باور کردم می شود پاک شد و این انجمن کار می کند البته او بعد از مدتی لغزش کرد و بخاطر مصرف از دنیا رفت . مصطفی برای قطع مصرف به شــمال ایران رفت. مدت ۷ روز آنجا بود و بعد به تهران بازگشــت و خود را به اولین جلسه (کانون شهرزیبا) رساند. همیشه در صحبتهایش می گفت: بعد از ورود به NA فهمیدم باید اصول را رعایت کنم. به همین دلیل راهنما گرفتم. شــروع کردم به قدم کار کردن و خدمت کردن. بار ها و بارها این جمله را همه از او شــنیده بودند: او آرزو داشــت برای جامعه و خانواده و NA عضوی سازنده و مسئول باشد. او می گفت: همیشه دوســت داشتم پیام آور معتــادان گمنام باشــم.

در معتــادان گمنام آموختم هیچ وقت از یادگیری، قدم کار کردن و سنت کار کردن دست نکشم. همیشه دوست داشتم به دانسته هایم بیافزایم . وقتی در مورد زندگی اش حرف میزد میگفت: بهبودی من همیشه در جریان بوده و دست از تلاش برای بهبودی و موفقیت نکشیده ام .

پسر و دخترم را سر و سامان دادم و سخت در تلاش هستم و از اینکه در حال تلاش برای بهبود وضع زندگی ام هســتم لذت می برم. همیشه با هم بودن، در سرلوحه کار من بوده است. همیشه از راهنما، رهجو هایم و کســانیکه در جلســه شرکت می کنند یاد گرفته ام.

چهارشنبه ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۷ بود به جلســه رفت. حال عجیبی داشت. چهره اش انگار تغییر کرده بود و هرکس این پیرمرد را می دید متوجه می شــد کــه چقدر چهره اش خاص شده است . در گوشــه جلسه آرام و بی صدا و با حالت خاصی نشســته بود.

برای مشــارکت اجازه گرفت.گرداننــده به او زمان مشارکت داد. به آرامی مشارکت کرد و مانند همیشــه آرام، مهربــان، با محبــت و احترام مشــارکت کرد، لبخندی بر لب داشت، همه ساکت بودند و صدایی به جز صدای مصطفی به گوش نمی رسید. انرژی خاصی در مشارکتش بود.

شکرگزاری در مشارکتش مشهود بود و صحبتهایش را با این دعا پایان داد:

ای خالق مهربان مرا وسیله صلح و آشتی خود قرار بده تا جایی که نفرت است حامل عشق جایی که خطاکاری است حامل گذشت جایی که نفاق است حامل یکرنگی جایی که نادرستی است حامل درستی جایی که شک است حامل یقین جایی که ناامیدی است حامل امید جایی که تاریکی است حامل نور و جایی که غم است حامل شادی باشم

پــروردگارا کمکــم کــن کــه بــه جــای تسلی خواهی تسلی دهم و به جای درک شدن درک کنم زیرا که پیدا کردن در گرو گم شدن است. با بخشش دیگران بخشوده می شوم و با مرگ حیات جاودانه پیدا می کنم. آمین این دعا را خواند و مشارکتش به پایان رسید.

آرام شده بود احساس عجیبی در جلسه حاکم بود . چند لحظه بعد چشمانش را بست و سکوت کرد. مصطفی رفته بود. او در جلســه همانجا که آرزو داشت از دنیا رفت با ۱۴ سال پاکی و ۶۹ سال سن

روحش شاد و یادش گرامی