معتادان گمنام منطقه یک ایران 
سرمقاله دوم: ما و آنها
دوستی گفت: مشکل امروز NA ایران اینه که پیش هر طرفی می نشینی، میگه: ما چنین خدمت می‌کنیم و چنان، ولی اونها … و همه ی اتفاقات بد از همین ادبیات شروع می‌شه. من نپذیرفتم و گفتم که: ولی به هرحال، یک سری خطوط قرمز وجود داره و اونها آنقدر نا‌آگاهند که ما رو NA نمی‌دونن و می‌گن شما ۲۱۰۶۵ ندارید. لبخندی زد و به بحث ادامه نداد.
دیروز که به عنوان خدمتگزار به شهر دیگری دعوت بودم به پست یکی از اعضای قدیمی خوردم و بین خاطراتش از شبی یاد کرد که پول بقدر کافی برای حمایت سبد نداشته، گفت با راهنمام مشورت کردم و گفتم:
پول کرایه از درب جلسه مطهری تا ترمینال جنوب، بعلاوه یه ساندویچ مختصر و کرایه اتوبوس شبرو تا شهرمون که بتونم صبح سرکار باشم بیشتر از موجودی جیبمه، صلاح می‌دونید سبد رو حمایت کنم؟
راهنما گفت که: بهتره به سبد ایمان داشته باشی؛ من هم با دست لرزان سهم منصفانه ام را در سبد ریختم، بعد جلسه راهی ترمینال جنوب شدم و آنقدر گرسنه بودم که الباقی پولم رو یک ساندویچ خریدم، گفتم باقیشم خدا بزرگه، هنوز ساندویچم تموم نشده بود که یک ماشین جلوی پام ترمز کرد و پرسید: آقا اراک از کدوم طرف میرن؟ داشتم آدرس می دادم…..
شما اهل اراکید؟ اونجا میرید؟ میخواید با هم بریم؟ منم راهنمایی کنید؟ ….
القصه. به خودم اومدم و گفتم ما رو باش درگیر چی هستیم و اونها رو باش که چطور یک سبد گروه مطهری رو کردن هزاران سبد.
اینجا بود که فهمیدم توی NA همه ماییم و هیچ چیزی غیر از ما نیست. اعداد و ارقام کوچکتر از اونی هستن که بتونن ما رو از هم جدا کنند.
یک وعده، هزاران پاداش تقدیم شما خواننده عزیز که ما رو دنبال می‌کنید.
امروزه برای اکثر ما صمیمیت و عشقی که نسبت به اعضا دیگر تجربه می کنیم بر اثر انقلابی است که بهبودی ما به وجود آورده است. ما در انجمن به یکدیگر می پیوندیم. با ماندن در انجمن، نسبت به یکدیگر اعتماد و عاطفه عمیقی پیدا می کنیم که بر تمام آسیب ها و کلنجارهایی که در گذشته داشته ایم غلبه می کند. نکات مشترکی که ما را به هم متصل می سازد، ریشه ای است که رشد ما را نیز تغذیه می کند.
پاک زیستن