معتادان گمنام منطقه یک ایران 

زندان؟! دیگر کافی است

زندان؟! دیگر کافی است

زندان؟! دیگر کافی است

اسـم مـن جـی وای اسـت. در سـال ۱۹۸۴ بـه دنیـا آمـدم و از بـدو تولـد معتـاد هسـتم. (مترجـم: مـادر ایـن دوسـت همدردمـان در زمـان بـارداری مصـرف کننـده بـوده اسـت)

بیـن کلاس ششـم و هفتـم شـروع بـه مصـرف مــواد مخــدر کــردم. از کلاس هشــتم تــا الان در داخــل و خــارج از زنــدان هـا و موسسـات بـوده ام. در اولیـن جلسـه حضـور مـن در NA ،۲۴ آگوسـت ۲۰۱۵ ،یـک چیـپ خوشـآمدگویی بـه مـن داده شـد. یـک نفر گفـت: وقتی کـه شـروع بـه کارکـرد قدمهـا میکنـی، همـان زمانـی اسـت کـه بـه سـمت آزادی حرکـت میکنـی و امـروز هـم مـن ایـن را بـرای شـما مینویسـم تـا بگویـم کـه بـه NA تعلـق دارم.

در ۱۹ مـاه آخـر، بـا یـک راهنمـا قـدم هـا را کار کـرده ام تـا یـک فهرسـت کتبـی لیسـت کنـم. مـن بـا خـودم، خداونـد و یـک انسـان دیگـر محـور اصلـی اشـتباهاتم را در میـان گذاشـته ام. الان روزانـه در حـال کار کـرد قدمهـا هسـتم.
مـن در پاییـز ۲۰۱۸ از زنـدان آزاد میشـوم و بـرای پـاک مانـدن برنامه ریزی کـرده ام. برنامـه هایـم: نشکسـتن قانـون و اسـتفاده نکـردن از مـواد اسـت.
ایــن کار را انجــام میدهــم چــون دیگــر نمــی خواهــم بــه زنــدان برگــردم و میخواهــم وعــده آزادی از اعتیــاد فعــال را تجربــه کنــم و ارتباطاتــی بــا خانـواده ام و آنهایـی کـه دوستشـان دارم بسـازم.
مینویسـم تـا بگویـم کـه بـرای برگـزاری ایـن برنامـه و ایجـاد ایـن امیـد در درونـم متشـکرم. مـن در زنـدان کتـاب پایـه را تهیـه کـرده ام، آن را میخوانم و دعـا و مراقبـه میکنـم. اعضـاء NA برنامـه ای بـزرگ در اینجـا دارنـد، و من تـا ابـد متشـکرم. آنهـا بـه مـن نشـان دادنـد کـه در واقـع کسـانی هسـتند کـه بـه فکـر دیگـر معتادانند. مـن بـه شـما و دیگـر معتـادان، پاکـی و عشـقی کـه دیـده ام را بدهـکارم.
زنـدان هـا، موسسـات، و مـرگ مـرا مـی ترسـاند. ایـن پنجمیـن بـارم در زنـدان اسـت و دیگـر کافـی اسـت. برنامـه ریـزی کـردم کـه برگـردم بـه همـان محلـی کـه اعتیـاد فعالـم را شـروع کـردم بـرای کمـک بـه دیگـران تـا پـاک بماننـد و زندگـی بـاارزش در خـارج از دیـوار های زنـدان را بسـازند.

متشکرم NA

ترجمه از پیامی در راه

درباره نویسنده

مطالب مرتبط

2 نظر

  1. ‍پینگ بک: وعده - روزنه هوا زیر خاک - معتادان گمنام - یک وعده هزاران پاداش - شماره ششم اسفندماه 1397

  2. مسئول نشریات وعده

    هدف ما، نه فقط پرهیز جسمی بلکه بهبودی از طریق تجربه به کارگیری قدم های دوازده گانه است. لازم است برای پیشرفت خود زحمت بکشیم. از آنجا که یک فکر بسته ، به هیچ وجه ظرفیت پذیرش ایده های نو را ندارد، بنابراین باید به طریقی روزنه ای برای نفوذ در آن پیدا کرد.
    کتاب پایه

    پاسخ

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *