معتادان گمنام منطقه یک ایران 

از یک راهنما بپرس

از یک راهنما بپرس

از یک راهنما بپرس | این عنوان سلسله مطالبی است که در شماره های مختلف مجله (تنهایی هرگز) never alone به چاپ می رسد. آنها در هر شماره به سراغ چند نفر از راهنماهای قدیمی منطقه خودشان رفته و یک سری سوالات متداول را از ایشان پرسیده و تجربه آنها را منتشر می‌نمایند.

• چگونه در روزهایی که هیچ کاری درست پیش نرفته است به احساس شکرگزاری دست می یابید؟

سعی می کنم زاویه دیدم را تغییر دهم و بر روی موارد و دورانی تمرکز کنم که همه چیز بخوبی پیش رفته است. همچنین به مواقعی توجه کنم که کارها به درستی پیش نرفته بود ولی درنهایت به بهبودی ام کمک شد. مواقعی که خودم راهکاری سراغ  نداشتم و شاید آنچه که خواهانش بودم اتفاق نیافتاد، ولی همیشه حاصل کار خوب در می‌آمد.

• می‌گوییم افراد، مکان‌ها و کارهای زمان مصرف را تغییر دهید. می‌دانیم که مهم است خودمان را از افرادی که با آنها مصرف کرده‌ایم دور نگه داریم. اما چگونه می‌توانید با خانواده‌ای که هنوز در مصرف است رابطه سالمی داشته باشید؟

مادرم و برادرم و چند تا از بستگان نزدیکم درگیر اعتیاد فعال هستند. اوایل فقط در اوقات تعطیلی با آنها بودم و اگر اوضاع برایم سخت می شد یک راه فرار یا یک برنامه متفاوت برای خودم می‌گذاشتم (یعنی با یک نفر از دوستان بهبودی قراری می‌گذاشتم تا از او کمک بگیرم). این روزها بعد از مدتی پاکی، عموما دید و بازدید‌های خانوادگی را در خانه خودمان انجام می‌دهم و زمان رفت و آمدها را کمتر کرده‌ام تا در کنترلم باشد و از دستم خارج نشود.

• بین متکی به خود نبودن و همیشه بله گفتن برای جلب رضایت از یک سو و بله گفتن در بهبودی بجای بهانه آوردن چگونه تمایز قائل می‌شوید؟

در اوایل بهبودی، به هر چیزی بله می گفتم چون نمی‌دانستم چه کاری برایم لذتبخش خواهد بود. حالا که مدتی پاکی دارم و می‌دانم از کدام کارهای خدماتی لذت می‌برم، تنها به کارهایی که در آنها توانایی دارم بله می‌گویم. همچنین اگر تعهدی دارم بر سر آن می‌مانم. نه برای خوشایند دیگران بلکه برای ادای دین خود به بهبودی.

• برای کسی که با ارتباط برقرارنمودن و وصل شدن به دیگر اعضای NA مشکل دارد، چه توصیه‌ای دارید؟

در کارهای خدماتی شرکت کنید. در هر سطحی که باشد. به ویژه در گروه خانگی خودتان. این روش بسیار خوبی برای آشنا شدن با «برندگان» است. زود به جلسه بیایید و تا پایان آن بمانید. بعد از جلسه برای صرف چای و قهوه به دیگر اعضا بپیوندید و با دوستان اختلاط کنید.

• با موضوع پذیرش چطور برخورد می‌کنید؟

ابتدا با نپذیرفتن. سپس معمولا به عجز خود و ناتوانی‌ام در کنترل نتایج اذعان می‌کنم. بعد از آن به پذیرفتن واقعیت مسئله روی می‌آورم و شروع می‌کنم به تسلیم شدن در برابر این فرایند.

• رهجویان خود را چگونه تشویق می‌کنید که به پیشنهادهای شما عمل کنند تا در نهایت بتوانند قدمها را کار کنند؟

اولین روش برای تشویق رهجویانم، مثال آوردن است. مهم است به آنچه توصیه می‌کنم عمل کنند. پیشنهاداتی که می‌شنویم به حفظ پاکی ما کمک می‌کنند و تلاش من این است که پیشنهاداتی را که شنیده‌ام و به من کمک کرده است، برای آنها بازگو کنم.
همچنین برای گوش دادن به صحبتهای دیگران و شنیدن اینکه آنها چگونه رهجویان خود را راهنمایی می‌کنند وقت می‌گذارم. به حرف‌های تازه‌واردانی که تمایل زیادی به پاک ماندن دارند و اینکه توصیه‌های راهنما چگونه برای آنها کار می‌کند گوش می‌دهم. من همیشه مشغول یادگیری هستم تا بتوانم خودم را قویتر کنم و خدمات بهتری به دیگران ارائه دهم. بعلاوه، رهجویانم را ترغیب می‌کنم که نه «در نهایت» بلکه بی درنگ قدم‌ها را کار کنند. قدم‌ها به ما کمک می‌کنند که از درون تغییر کنیم تا پاک بمانیم.

درباره نویسنده

مطالب مرتبط

1 نظر

  1. ‍پینگ بک: از یک معتاد بپرس - وعده - یک وعده هزاران پاداش معتادان گمنام-شماره22-مردادماه1399

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *